Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
mnożnik — m III, D. a, N. mnożnikkiem; lm M. i «w mnożeniu: liczba, przez którą się mnoży, czynnik b w iloczynie a · b» … Słownik języka polskiego
faktor — m IV, D. a, Ms. faktororze; lm M. y 1. rzad. «jedna z przyczyn; element, czynnik» 2. chem. «mnożnik analityczny» 3. B.=D.; lm M. faktororzy a. owie, DB. ów przestarz. «pośrednik w różnych sprawach; ten, kto stara się doprowadzić do jakiejś ugody» … Słownik języka polskiego
mnożenie — n I 1. rzecz. od mnożyć. 2. lm D. mnożenieeń «jedno z podstawowych działań arytmetycznych polegające na wyznaczaniu iloczynu danych dwóch czynników: mnożnej i mnożnika, połączonych odpowiednim znakiem (· albo × w wyrażeniach algebraicznych ten… … Słownik języka polskiego
moduł — m IV, D. u, Ms. modułule; lm M. y 1. «określony mnożnik, stały czynnik, powtarzalny wymiar czegoś; jednostka o ustalonych cechach» Moduł architektoniczny, budowlany, konstrukcyjny, urbanistyczny. Moduł podstawowy. Zastosować odpowiedni moduł. 2.… … Słownik języka polskiego
mnożenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. mnożenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} działanie arytmetyczne wykonywane na dwóch liczbach rzeczywistych, w wyniku którego otrzymuje się liczbę rzeczywistą zwaną iloczynem, będącą sumą powstałą z dodania do siebie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
